Beschuittoren Wormer
De Stichting Beschuitstoren heeft als doel de Beschuitstoren te herbouwen en een stukje cultuurhistorie terug te geven aan de gemeenschap. De toren kenmerkt een belangrijk stuk historie van Wormer/Jisp ten tijde van de walvisvaart en de beschuitbakkerij-industrie. In de hoogtij dagen (1580-1680) waren zo'n 150 stuks beschuitbakkerijen aanwezig die tweebacks-biscuit (lange tijd houdbare scheepbeschuit) bakten. Deze werden met schepen/schuiten naar tal van plaatsen in ons land vervoerd, in het bijzonder naar de beschuitmarkten in Amsterdam voor o.a. schepen die naar Oostzee, Indië (VOC) en Brazilië voerden. Bijna 30 molens in Wormer en omliggende dorpen hadden volop werk om de bakkerijen van het nodige meel te voorzien.
Het bakken van de beschuiten vond g…
De Stichting Beschuitstoren heeft als doel de Beschuitstoren te herbouwen en een stukje cultuurhistorie terug te geven aan de gemeenschap. De toren kenmerkt een belangrijk stuk historie van Wormer/Jisp ten tijde van de walvisvaart en de beschuitbakkerij-industrie. In de hoogtij dagen (1580-1680) waren zo'n 150 stuks beschuitbakkerijen aanwezig die tweebacks-biscuit (lange tijd houdbare scheepbeschuit) bakten. Deze werden met schepen/schuiten naar tal van plaatsen in ons land vervoerd, in het bijzonder naar de beschuitmarkten in Amsterdam voor o.a. schepen die naar Oostzee, Indië (VOC) en Brazilië voerden. Bijna 30 molens in Wormer en omliggende dorpen hadden volop werk om de bakkerijen van het nodige meel te voorzien.
Het bakken van de beschuiten vond grotendeels plaats in houten gebouwen. Om brand te voorkomen werd op 20 december 1605 door het gemeentebestuur besloten dat tussen 18.00-24.00 uur de vuurplaatsen van de ovens gedoofd moesten blijven om oververhitting te voorkomen. Nadat eerst de nachtwaker de tijdsignalen kenbaar maakte met zijn radel door het dorp, gaf later de kerkklok dit aan. Echter, omdat in het westen van het dorp bij bepaalde windrichtingen de kerkklok niet goed te horen was, werd er in 1620 een extra losstaande klokkentoren gebouwd. Ten gevolge van een brand in deze toren werd in 1806 de oorspronkelijke torenspits vervangen door een houten splits. Op 21 maart 1896 besloot de gemeenteraad tot "verkoop ter amotie" in verband met bouwvalligheid en verloren functie.
