Waiting for the Barbarians

Een Magistraat voert op rustige, bedachtzame wijze het bestuur van een kleine grenspost aan de rand van een woestijn. Behalve wat kleine, onbeduidende misverstanden tussen de grenspost bewoners en de woestijnbevolking gebeurt er verder weinig. Terwijl de Magistraat aan zijn pensioen denkt krijgt hij van de overheid te horen dat zijn grenspost aangevallen gaat worden door de ‘barbaren’ uit de woestijn. Om deze situatie in goede banen te leiden stuurt de overheid (‘Het Rijk’) een hoge officier naar de grenspost. De hoge officier en de Magistraat hebben echter een volstrekt andere kijk op de situatie en de Magistraat begint zich steeds meer af te vragen of de situatie nu echt wel in goede banen wordt geleid of dat het optreden van de officier olie op het vuur is.

De film Waiting For Barbarians is gebaseerd op het gelijknamige boek uit 1980 van J.M. Coetzee, die ook het scenario schreef, en kreeg bij het uitkomen gemengde reacties. Dat er zeer sterk geacteerd wordt, met name door Mark Rylance als de Magistraat, daar was iedereen het over eens. De uitwerking van de karakters schiet volgens sommigen te kort, de mensen blijven een-dimensiaal. Anderen zien hier geen bezwaar in en zien het als een film voor het hoofd, niet het hart.

   Uiteindelijk is Waiting For Barbarians een goed geacteerde, bedachtzame, prachtig geschoten film over het creëren van een interne eenheid door het scheppen van een externe vijand.