Jojo Rabbit

Het zit fanatieke nazi Johannes ‘Jojo’ Betzler niet echt mee de laatste tijd. Zijn geliefde Duitsland doet het niet zo goed in de oorlog. Hij blaast zich zelf op tijdens een gevechtstraining en terwijl zijn kameraden bewapend in uniform rond lopen bezorgt hij half-mank en verminkt de post. En tot overmaten van ramp ontdekt hij dat zijn moeder een Joodse onderduikster op de zolder heeft verstopt. Gelukkig heeft de tienjarige Jojo niemand minder dan Adolf Hitler als denkbeeldige vriend met wie hij zijn problemen kan delen.

   Schrijver en regisseur Taika Waititi brak door met de schijn-documentaire What We Do In The Shadows over een woongroep van vampieren en brengt zijn kenmerkende stijl van humor en aandoenlijkheid naar een hilarische anti-haat satire over een raar, eenzaam jongetje wiens wereldbeeld op zijn kop komt te staan als hij denkt te moeten kiezen tussen zijn moeder en zijn held.

   Jojo Rabbit is een stijlvol geregisseerde film met een bij vlagen hilarisch scenario  (Oscar beste bewerkt script, naast vijf andere nominaties) dat desondanks niet iedereen wist te overtuigen. Een mislukte balanceertruc vonden sommigen: zowel lachen als huilen om fascisme is wat veel gevraagd. Een briljante satire over indoctrinatie vonden de meesten, waaronder de Amerikaanse stichting van Shoah overlevenden die de film in  een school-curriculum opnam.