Waarom kiezen tussen tradities in ere houden of gericht zijn op de toekomst? Dat vroeg Simon Douw, oprichter Jongwijs, zich af. Hij gelooft dat ze elkaar kunnen versterken. En dat is precies waarom hij een eeuwenoud Rijksmonument in Westzaan in een nieuw jasje steekt. Enerzijds door samen met Stadsherstel het pand te restaureren. Anderzijds door het monument een nieuwe bestemming te geven.

Met een lunchroom, bakkerij, B&B en een picknicktuin met proeverij wil Simon zijn gasten van het verleden laten proeven én naar de toekomst laten kijken. In dit artikel vertelt hij over zijn liefde voor geschiedenis, de waarde van monumenten en het ontstaan van Jongwijs.

Simon studeerde psychologie, rechten en filosofie en begon in 2007-2008 het eerste crowdfunding bureau van de wereld. In 2010 startte hij downsideup waarmee hij mensen en organisaties wakker maakt voor nieuwe mogelijkheden. Ook voor zichzelf creëert hij steeds weer nieuwe mogelijkheden - zoals Jongwijs - dat hij samen met zijn moeder Nel runt.

Gek op vroeger

‘Maar weinig mensen weten dat de Zaanstreek het eerste industriegebied van Europa was, waardoor de streek wereldfaam en rijkdom verkreeg, en de vele monumenten kon bouwen die er nu staan’, begint Simon. ‘Bij Jongwijs zijn we gek op vroeger, maar blikken we ook graag vooruit. Daarom organiseren we op Open Monumentendag meerdere activiteiten waar het verleden en de toekomst samenkomen’.

Getouwtrek

Samen met Stadsherstel (dat eigenaar van het monument is) wordt gewerkt aan het herstel van het monumentale pand. Dat Jongwijs daar zit, is een intrinsiek onderdeel van het bedrijf. Simon zag jarenlang het prachtige rijksmonument met het enorme land eromheen leegstaan. Zoals wel vaker het geval is bij monumenten.

‘Er ontstaat vaak getouwtrek als het gaat om Rijks- of monumentale panden. Een commerciële organisatie knapt het op. Alleen is het dan niet meer van de bewoners. Een publieke partij heeft meestal geen geld voor herstel en maakt er een museum of activiteitenplek van.’

Verborgen schoonheden

‘Ik zou willen dat mensen een monument niet zien als een grafsteen, maar er iets van maken. Zoals we met Jongwijs doen. Aan dit monument hebben de oudere generaties uit deze streek vele herinneringen. De vroegere bakkerij fungeerde lang als een soort dorpscafé. Het is een anker voor de streek en dat wil ik in stand houden.

Beelden van de restauratie van het monumentale pand.

Het pand zit vol verborgen schoonheden. Zo vonden we achter een jaren ‘60 bloemetjesbehang houtwerk uit de 17de eeuw, wat achteraf helaas rot bleek. Ook ontdekten we handafdrukken van kinderen in cement. Het laat zien dat een rijksmonument vergeven is van verhalen.’

Meegaan met de tijd

‘Vaak zie je een monument pas wanneer het gesloopt wordt of als het klaar is. Zonde als je het mij vraagt. Ik vind het belangrijk om de restauratie te delen en te laten zien dat we meegaan met onze tijd. We werken daarom bijvoorbeeld niet meer met gas en kijken naar wat werkt voor dit pand.

Wat ik zo leuk vind aan deze plek is dat er mensen komen die alles (willen) weten over de geschiedenis van de streek en het pand tot bezoekers die gewoon koffie komen drinken en van het uitzicht genieten.’